Η 1η Σεπτεμβρίου υπενθυμίζει στον κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο τις καταστροφικές συνέπειες που προκάλεσε ο παγκόσμιος πόλεμος καθώς και την ανάγκη να συνεχίσουμε τον αγώνα για την επικράτηση της ειρήνης. Αυτό διαμηνύει με συνέντευξη του στο Εργατικό Βήμα ο Πιερής Πιερή, Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της ΠΕΟ και Συντονιστής του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Γραφείου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), με αφορμή την 1η Σεπτεμβρίου που καθιερώθηκε από την ΠΣΟ ως «Μέρα Δράσης για την Παγκόσμια Ειρήνη», στη μνήμη της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας κατά της ανθρωπότητας το 1939 και των εκατομμυρίων θυμάτων του ναζισμού και του φασισμού.
Για τους εργαζόμενους η μέρα αυτή έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό αφού ο αγώνας για την ειρήνη δε σχετίζεται μόνο με τον αγώνα ενάντια στους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό, τονίζει ο Π. Πιερή υπογραμμίζοντας πως είναι αναγκαίο οι εργαζόμενοι και οι αντι-ιμπεριαλιστικές φιλειρηνικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο να ενισχύσουν και να διευρύνουν την δράση των κινημάτων ειρήνης.
Σχολιάζοντας την άνοδο της ακροδεξιάς ο Π. Πιερή σημειώνει ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συντάσσονται με εκείνες τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους και αγωνίζονται για την ειρήνη.
Σχολιάζει επίσης τις δράσεις δικοινοτικές δράσεις των εργαζομένων στην Κύπρο λέγοντας πως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια αναπτύσσει κοινές δράσεις και κινητοποιήσεις με μοναδικό στόχο την επίλυση και την επανένωση της Κύπρου.
Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) έχει καθιερώσει την 1η Σεπτεμβρίου ως “Μέρα δράσης για την Παγκόσμια Ειρήνη”. Γιατί επιλέχθηκε αυτή η ημερομηνία για δράσης υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης;
Η προσφορά της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας τόσο στους αγώνες της εργατικής τάξης αλλά και ευρύτερα της ανθρωπότητας είναι μεγάλη και πολυδιάστατη και φυσιολογικά το ζήτημα της ειρήνης ήταν πάντα ψηλά στις προτεραιότητες της. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο καταστατικό της έχει θέσει ως προτεραιότητα την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η ΠΣΟ καθιέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου ως «Μέρα Δράσης για την Παγκόσμια Ειρήνη», στην μνήμη της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας κατά της ανθρωπότητας το 1939 και των εκατομμυρίων θυμάτων του ναζισμού και του φασισμού.
Γιατί αυτή η μέρα είναι συμβολική για τους εργαζόμενους και το παγκόσμιο εργατικό κίνημα;
Αυτή η μέρα υπενθυμίζει στον κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο τις καταστροφικές συνέπειες που προκάλεσε ο παγκόσμιος πόλεμος καθώς και την ανάγκη να συνεχίσουμε τον αγώνα για την επικράτηση της ειρήνης.
Για τους εργαζόμενους η μέρα αυτή έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό αφού ο αγώνας για την ειρήνη δε σχετίζεται μόνο με τον αγώνα ενάντια στους πολέμους και τον ιμπεριαλισμό. Συνδέεται και με τους αγώνες των λαών και των εργαζομένων ενάντια στην εκμετάλλευση και στις νεοφιλελεύθερες κοινωνικο-οικονομικές πολιτικές που προάγουν την εκμετάλλευση και κοινωνική την αδικία, και έχει για αυτό το λόγο ταξικό χαρακτήρα.
Με ποιο τρόπο τιμούν τα μέλη της ΠΣΟ την 1η Σεπτεμβρίου;
Η 1η Σεπτεμβρίου τιμάται με διάφορες εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις και πολύμορφες δράσεις σε όλο τον κόσμο.
Ποια είναι σήμερα η κατάσταση στον κόσμο σε σχέση με τις εμπόλεμες διαμάχες; Μπορούμε να πούμε ότι επικρατούν οι πόλεμοι παρά η ειρήνη;
Η ανθρωπότητα διανύει μια περίοδο έξαρσης της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά με κύριο στόχο την επιβολή των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων , οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους παρεμβαίνουν σε πολλές χώρες. Το αποτέλεσμα των επεμβατικών πολιτικών είναι η καταστροφή χωρών όπως είναι η Συρία, το Ιράκ, Λιβύη και αλλού, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν προσφυγοποιηθεί είτε στη χώρα τους είτε αλλού, οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί. Στη Μέση Ανατολή οι λαοί υποφέρουν από αιματηρούς πολέμους ενώ η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι εκρηκτική και δημιουργεί κινδύνους για τη ανθρωπότητα και την παγκόσμια ειρήνη. Η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ με την δημιουργία μόνιμων στρατιωτικών δομών και την στροφή στην πολεμική βιομηχανία και η σύζευξη της με το ΝΑΤΟ, οι εξαγγελίες του Τράμπ για την στρατιωτικοποίηση του διαστήματος, ο ανταγωνισμός στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες εξελίξεις.
Έχουν τη δύναμη οι λαοί, οι εργαζόμενοι, να αλλάξουν αυτή την κατάσταση που επικρατεί στην υφήλιο;
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα που έχουμε σήμερα είναι αναγκαίο οι εργαζόμενοι και οι αντι-ιμπεριαλιστικές φιλειρηνικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο να ενισχύσουν και να διευρύνουν την δράση των κινημάτων ειρήνης. Το παγκόσμιο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε συντονισμό με το κίνημα της ειρήνης, τη νεολαία, τις γυναίκες τους αγρότες θα πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της παγκόσμιας ειρήνης, να εναντιωθούμε στις ξένες επεμβάσεις και να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις να μην συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι ως αποτέλεσμα των πολεμικών συρράξεων και το τρομοκρατικών ενεργειών, ενισχύεται η ακροδεξιά αντί να μαζικοποιείται το παγκόσμιο κίνημα υπέρ της ειρήνης. Που οφείλεται αυτό;
Οι συνέπειες από την καπιταλιστική κρίση και την επιβολή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε συνδυασμό με τις επεμβάσεις και τους πολέμους προκαλούν ολέθριες συνέπειες σε βάρος των λαών και των εργαζομένων, την φτώχεια την προσφυγοποίηση. Αυτές οι συνθήκες ευνοούν την δημιουργία ιδεολογικού και κοινωνικού υποστρώματος για τον ακροδεξιό λαϊκισμό τύπου Τράμπ και Σαλβίνι, και για τις φασιστικές δυνάμεις που ενώ παρουσιάζονται ως αντισυστημικές, στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα και τις πολιτικές του, αναπτύσσουν ρητορικές μίσους κατά των προσφύγων και μεταναστών, αλλά δεν κριτικάρουν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Άρα κατά την άποψη μας οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συντάσσονται με εκείνες τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους και αγωνίζονται για την ειρήνη.
Εδώ στην Κύπρο είμαστε θύματα του πολέμου. Με ποιο τρόπο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίζεται υπέρ της ειρήνης;
Στην Κύπρο εδώ και 45 χρόνια, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι βιώνουμε τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και του πολέμου. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια αναπτύσσει κοινές δράσεις και κινητοποιήσεις με μοναδικό στόχο την επίλυση και την επανένωση της Κύπρου. Η ειρήνη είναι πανανθρώπινο αγαθό και ο κοινός μας αγώνας για την λύση του κυπριακού προβλήματος είναι κομμάτι των αγώνων των λαών όλου του κόσμου και η συμβολή μας για την επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης.
Σε όλες τις περιπτώσεις η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία ήταν πάντα στο πλευρό των Κυπρίων εργαζομένων και αλληλέγγυα στους αγώνες τους.
